Güzel gözlü, hoş bakışlı Nine'm, seni uğurlayalı neredeyse iki hafta oldu. Bizleri sorarsan... boş ver. Sen yeni yaşamının tadını çıkarmaya bak. Annen- baban, belki kardeşlerin seni ne güzel karşılamışlardır kim bilir? Onlarla doya doya özlem gider. Birbirinize anlatacak çok şeyiniz olmalı. Bizimkilere de selamımı iletmeyi unutma.
İlahî sürecin devam ettiği bu aleme sen de her canlı gibi bir nedenle geldin. Olman gereken yerde oldun. Görevin Ninom'a yarenlik etmekti. Bunu hakkıyla yerine getirdin ve hepimizin gönlüne taht kurarak gittin. İsmine inat, kraliçeler gibi yaşadın; yine Nino'mun sayesinde. Yediğin de, yemediğin de önündeydi hep. Şanslıydın; mutlu yaşadın.
Seninle geçirdiğimiz son geceden bir söyleşimizi de anlatmadan edemeyeceğim: Nino'm başucunda bir eliyle başını okşayıp, diğer elindeki kitaptan mırıl mırıl Yasin okurken, giderek ağırlaşan havayı bir nebze olsun dağıtabilmek çabasıyla '' O İskoç asıllı bir köpek, Yasin okuman hoşuna gitmeyebilir'' sözüme Asu'nun tepkisini unutmayacağım. '' O'nun ramazanda benimle birlikte oruç tuttuğunu unuttun mu?'' Haklıydı. Sen, Asu yemezse yemezdin. Ama Allah için iftar sofralarına da hakkını verirdin. Hurma hariç her tür iftariyeliği yanakların şişe şişe yer, bitirirdin.
Her yılını yediyle çarparak, hızlandırılmış kurs gibi tükettiğin asırlık ömrün, sana nine diye hitap etmemin nedenidir. Bizler gibi yaşamın hamallığını yapmadan, en kaliteli biçimde özünü yaşadın.Sizlerin bir yılda eriştiği olgunluğa ve ruh zenginliğine belki de biz ancak yedi yılda ulaşabiliyoruz. Oturduğun köşenden etrafı süzüşünde hayatın sırrına ermiş bir ulunun ifadesini gördüm hep yüzünde.
Geldiğin gün gibi, giderken de eksiksiz başucundaydı sevdiklerin ve artık sonsuz yeşilliklerde kardeşlerinle birlikte, boynun tasmasız özgürce koşabilirsin.
Biliyorum; bir gün, o güzel başını yine doya doya koklayabileceğim.
Ellerinden, gözlerinden hasretle öperim.
İmza
-----
Gerek yok. Sen benim kim olduğumu çok iyi bilirsin.:))
