Tıp Bayramı

Her çocuğun evcilik oyunlarında yer alır ''Doktorculuk''. ''Büyüyünce ne olacaksın?'' ''Doktor''. Bu söyleşi lise çağlarına kadar sürer gider. Ancak, üniversite sınavı aşamasında doktor olma amacını sürdüren genç sayısı %10 lara kadar düşer.

Çok kutsal bir meslektir doktorluk. ''Tıp''; hiç bitmeyen, ömür boyu süren bir okul. Her geçen gün biraz daha kirlenen dünyamızın canlılarda yarattığı hasarları, yeni yeni hastalıkları teşhis ve tedavi edebilmenin yoğun çabası içinde olmak hiç de kolay olmasa gerek.

Bu mesleğe atılmadan önce edilen bir de yemin var: Hipokrat yemini. Bazı bölümlerinden alıntılar yapmak istiyorum;'' Gücüm yettiği kadar tedavimi hiçbir vakit kötülük için değil yardım için kullanacağım. Benden zehir isteyene onu vermeyeceğim gibi, böyle bir hareket tarzını bile tavsiye etmeyeceğim.'' ''Hangi eve girersem gireyim, hastaya yardım için gireceğim. Kasıtlı olan bütün kötülüklerden kaçınacağım. İster hür ister köle olsun erkek ve kadınların vücudunu kötüye kullanmaktan mazarattan sakınacağım. Gerek sanatımın icrası sırasında, gerek sanatımın dışında insanlarla münasebette iken etrafımda olup bitenleri, görüp işittiklerimi bir sır olarak saklayacağım ve kimseye açmayacağım.
Yemini okuduktan sonra, bir kez daha bu mesleğin ne kadar kutsal olduğunu anlıyorum.

Hepimizin bildiği gibi;çok değerli doktorlarımız var. Bir çoğu yurt dışında ülkemizi gururla temsil ediyor. Geri kalanı da Türkiye koşullarında mesleklerini sürdürebilmenin zorluklarını yaşıyorlar. Araştırmacılar; hastanelerimizde, bir hastaya ayrılabilecek muayene süresisinin 1.00 dakika olduğunu söylüyor. Allah yardımcıları olsun, başka ne diyebiliriz.

Yurdum insanı, son zamanlarda; hastalığına çare bulabilmek için ''Nereye gitsem, ne yapsam?'' diyerek, rüyaya yatmaya başlamış. Ak sakallı dedemiz hepsine aynı yanıtı veriyormuş :''Kalk, kalk ne yatıyorsun. Gün ağarmadan koş git hastaneden numaranı al, sırana gir. Yine ne varsa Türk doktorunda var.''

Hipokrat yeminini bozmayan tüm doktorlarımızın bayramları kutlu olsun.