8 Temmuz 2009 Çarşamba

Yeni misafirimiz


Şu güzelliğe bakar mısınız? Kocaman kulakları, palet gibi elleri ve her an oynamaya hazır afacan yüz ifadesine ne dersiniz?
.
Henüz, annelerinin peşine takılıp giden Romus- Romulus kardeşleri bir yuvaya kavuşturamamanın üzüntüsünü yaşarken, bahçemizden yükselen bu afacanın çığlıklarına kulak vermememiz imkânsızdı. Korunmaya çalıştığı su oluğunda korkudan büyümüş gözleriyle ''İmdat'' diye bağırıyordu adeta. O henüz bir ana kuzusuydu ve yalnızdı.
.
Çevremize biraz dikkatlice bakarsak onun gibi yüzlercesiyle karşılaşırız. Görüp de görmezden gelirsek herhalde insanlık suçu işlemiş oluruz. Karınlarını doyurup azıcık başlarını okşamak çok da zor olmasa gerek. Ne olur bu konuda biraz duyarlı olalım. Sokağımıza koyacağımız bir kap su ile şu sıcak yaz günlerinde yaşamlarını hiç değilse birazcık kolaylaştıralım. Susuzluğun ne olduğunu bir an için hissetmek yeterli sanırım.
.
Gelelim bizim ufaklığa. O'na şimdilik Gar diyoruz. Biraz daha büyüsün Garfield'e tamamlayacağız ismini. Herşeye rağmen O yine de şanslı bir kedi ve evimizin neş'esi.
.
Sağlık ve huzur dileklerimle.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder