anlamadınız değil mi? Bu benim yaşamla ilgili saptamalarımdan sadece bir tanesi.Az sonra........
Her aile, yetiştirdiği çocuğuna öğütlerde bulunur. Anne baba olmadığı sürece gençlerin kulağına hoş gelmese de bu sözcük(öğüt), birgün onlara da kesinlikle gerekecektir. Evet, bazı anne-babalar çocuklarına; aman yavrum gözünü aç, uyanık ol. Bir baş ol da istersen soğan başı ol gibi öngörülerde bulunur.Bazı aileler ise, ''diğer insanların da kendisi kadar değerli olduğunu, onlardan sevgisini ve saygısını esirgememesi, herşeyden önemlisi nazik ve kibar olması gerektiğini'' vurgular durur.
Burada anlatmaya çalıştığım ikinci gurup; yani benim de içinde bulunduğum hatta sizlerin de...Saygı ve nezaketi içine sindiren kitle. Okul, iş, bir takım sosyal çevrelere girdiğinizde dikkat edin. Sizin incelikli yaklaşımlarınıza, herkesten aynı karşılığı alabilecek misiniz? Yoksa sizin nezaketinizi karşınızdaki bazı insanlar ''eziklik'' olarak mı algılayacak.
Arkadaşlarımızı bir gözden geçirelim: Siz, doğal olarak hepsine özen gösteriyorsunuz. Aman çok dikkatli olun, bazıları bu yaklaşımı ''Vay be meğer ben neymişim'' tavırlarıyla kabul ediyor. Nezaketinizi acizlik, güçsüzlük gibi algılayıp sizi küçümsemeye kalkıyor. Yani; başlıkta belirttiğim iki kelime arasındaki çizgiyi farkedemeyecek kadar algılama güçlüğü yaşıyor. Sizin bunu anlamanız bazen uzun sürebilir. Uyarmadı demeyin.
Sağlık ve huzur dileklerimle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder