5 Ocak 2009 Pazartesi

Vatan sıhhate benzer, değeri kaybedilince anlaşılır.

Süleyman Nazif'in bir sözünü başlık olarak seçtim bugün.
Gazze'den yükselen çığlıkları duyuyoruz: Düne kadar bizler gibi yaşayıp giden onca masum insan, bugün kıyametlerini yaşıyorlar.
Katledilenlerin çoğu çocuk. Bu; işin en acı yanı. Üzerlerinde oynanan oyunlardan habersiz, yeni yılı bekliyorlardı onlar da heyecanla.Nereden bilsinler, körpe bedenlerinin türlü türlü silahların denendiği, kobay farecikler gibi yok olup gideceğini. Umutları, hayalleri kimin umurunda. Belki içlerinden büyük bilim adamları, sanatçılar... çıkacaktı.
Bireysel olaylarda aslan kesilen ,insan hakları savunucuları ülkeler, film gibi izliyorlar bu vahşeti. Eminim; kendi çocuklarına, ruhsal dengeleri bozulmasın diye izlettirmiyorlardır bu sahneleri. ''Kendisine Müslüman '' denir böylelerine.

Sevgili aydınlarımız, daha doğrusu aydın kaplamalı karanlıklarımız, çok gerilere gitmeye gerek yok, burnumuzun dibindeki Filistin'lilerden bir özür dileyin de duyalım insanlık adına.
Sağlık ve huzur dileklerimle.

1 yorum: